“گذر از پل”

☆ آنها که می گویند؛ “انسانیت دین من است”، خواسته یا ناخواسته یک شعار اشتباه می دهند. تو باید به ورای انسانیت بروی. انسانیت ابتدای کار است. انتهای آن نیست. انسانیت همچون یک پل است که باید به نیکی از آن عبور کرد. تو باید به الوهیّت خود نائل شوی. پوسته ی محدودیت های خود را بشکنی و گوهر نامتناهی ات را شکوفا سازی. انسانیت، تنها بستر این شکوفایی است. سکوی پرتاب به دگر سو است. انسانیت یک فرصت ناب است برای نیل به نور وجود. به زیبایی از این پل بگذر تا حقیقت را آنچنان که هست دریافت کنی. تمام معنای سلوک، گذر از خود، برای رسیدن به آن خود متعالی است.

مسعود ریاعی