“دوگانگی”

در مسلک سالکان “دوگانگی” این است که به دو “من” قائل شوی. یکی منِ تو، و دیگری منِ خدا. و این مخربترین و در عین حال وحشتناکترین نوع دوگانگی است. هیچ “من”ی جز منِ او وجود حقیقی ندارد. اگر منِ موهوم ما تسلیم آن منِ حقیقی گردد، محو می شود. منشأ تمامی بدبختی های انسان همین من است که سازنده اش ذهن است. لذا جهاد اصلی سالک با ذهن من پرور خویش است.

مسعود ریاعی