کیفیتی از حیات وجود دارد که نه دنیاست و نه آخرت. جایگاه “اهل الله” همین کیفیت است. اینجا جای اسم و صفت و تعریف نیست و بهشتش، بهشتی دیگر است. اهلش رسیده به مطلق اند زیرا خوب دریافته اند که “کَمالُ الاِخلاصِ نَفیُ الصِّفاتِ” (کمال رهایی و خلاص شدن، با نفی صفات میسر است)، حال آنکه هم دنیا و هم آخرت دارای صفات خویش اند! و از این روست که پیامبر (ص) فرمود: “دنیا و آخرت بر اَهلُ الله حرام است”!
مسعود ریاعی