“ در پذیرش نپایندگی، ادراک پایندگی است”!

⭐️ در این دنیا قانونی است به نام “نپایندگی”. این یعنی چیزی همیشگی و پاینده‌ در این سطح از حیات وجود ندارد. هر چیزی در کوران تغییرات است. می‌آیند و می‌روند. به عبارتی دیگر؛ هر چه که می‌شکفد، روزی پژمرده می‌شود. حال نکته اینست؛ اگر این قانون نپایندگی را فهیمانه بپذیری، به فراتر از شکفتن و پژمردگی، به فراتر از این مرگ و این زندگی خواهی رفت. فراتر از آن کیفیتی از بودن است که به آن خروج از چرخهٔ زاد و مرگ نیز گفته‌اند. و این کیفیتی است که باید از همینجا و در همین دنیا تا زنده‌ای تجربه‌اش کنی. راه وصول به آن’ که همان مراقبهٔ اصیل است در مقالات “روش‌های کاربردی در سلوک” به تفصیل بیان شده است.
ای دوست، “نپایندگی را بر ضد خود نپندار. آن را به زیبایی بفهم که با نپایندگی و تغییرات است که همواره راه خروج از رنج گشوده می‌گردد”.

مسعود ریاعی