“تعلیم ذکری از چوپان پیر”

⭐️ جوان با چهرهٔ رنگ‌پریده‌اش که حاکی از بدخوابی و بی‌خوابی بود، چوپان پیر را گفت؛ شب‌هنگام آن گاه که می‌خواهم ساعاتی در آرامش به خواب روم، انواع فکر و خیال به ذهنم هجوم می‌آورند و لحظه‌ای رهایم نمی‌کنند. چنان هجومی که حتی نمی‌توانم دمی به سکوت درونی نائل شوم. رؤیاهایم نیز رؤیاهایی آشفته و کابوس‌وار می‌شوند.
چوپان پیر لختی به دوردست نگریست و آنگاه جوان را پرسید: آیا اهل ذکر هستی؟! آیا ایمان به کارسازی‌اش داری؟!
جوان: آری، هستم و دارم. اما نمی‌دانم چه گویم و چگونه عمل کنم.
چوپان پیر چوب‌دستی‌اش را سه بار آرام به زمین زد و جوان را گفت: پس تو را یک ذکر ترکیبی می‌آموزم تا آن را به هنگام خواب بکار بری.
ذکر “حَیّ قَیّوم” با ذکر “فَتّاح” یک ذکر ترکیبی بسیار کارآمد است. بار اولش را به آرامی با زبان می‌گویی، آن هم با خطاب “یا”؛ یعنی “یا حَیّ یا قَیّوم، یا فَتّاح”. اما تکرارش را بدون صدا و بدون آنکه زبانت حرکت کند و بدون “یا” بیان می‌کنی، یعنی ذکر را در ذهنت به نرمی و هماهنگ با تنفس‌ات اَدا می‌کنی؛ “حَیٌّ قَیّوم فتّاح”.
آنگاه خود به آرامی و زیبایی تمام ذکر را یکبار با “یا” و بار دیگر بدون “یا” أدا نمود.
سپس ادامه داد؛ به وقت خواب این ذکر را بی‌عدد معین تکرار کن تا خواب تو را برباید. خواهی دید که هجوم افکار و خیالات مشوش‌آمیز متوقف شده و رؤیاهای مفید و راهگشا تو را در بر خواهند گرفت.

بر گرفته از حکایات چوپان پیر
مسعود ریاعی