“فرمول‌های ساده و شکل‌های پیچیده”

⭐️ در ریاضیات کلاسیک، فرمول‌های ساده را اگر بخواهی با شکل توضیح دهی، شکل آن نیز ساده و فرمول‌های پیچیده دارای شکل‌های پیچیده‌اند. اما از کشفیات مهم ریاضیات مدرن آن است که گاه تکرار فرمول‌های ساده قادرند شکل‌های بسیار پیچیده تولید کنند. و این در باب هستی‌شناسی نکته‌ای در خور تأمل است. بگذار مثالی ساده بزنم: اگر سنگ کوچکی را درون برکه‌ای از آب ساکن بیندازی، آن آب، امواجی دایره‌وار پیدا می‌کند. اما اگر دو یا سه سنگ یا بیشتر را با فواصل اندک بیندازی شکل امواج آب بسیار پیچیده‌تر می‌شود. ای دوست، این را می‌خواهم بگویم که از کارهای خیر و لو اینکه کوچک جلوه کنند، غافل نشو. نگو که بی‌تأثیر است. وقتی قرآن می‌گوید؛ “اَنفِقُوا مِمّا رَزَقناکُم” (از آنچه روزی‌تان کردیم انفاق کنید) بدان که این انفاق کردن‌ها -حتی اگر کوچک به نظر بیایند- در اثر تکرار قادرند شبکه‌ای پیچیده و بزرگی از خیرات ایجاد کنند. می‌توانند در هستی شکل‌هایی متکامل‌تری از خیر و برکت به وجود آورند و تو را در حفاظت خویش گیرند و برخوردارت کنند. گاه خیری را که “مِن حَیثُ لا یَحتَسِب” دریافت می‌کنی، یعنی آن خیری که نمی‌دانی از کجا و چگونه تو را در بر گرفته، از بافته‌های همین کارهای کوچکی است که انجام داده‌ای. در واقع از این منظر، هیچ کاری کوچکی وجود ندارد. همهٔ کارها می‌توانند بزرگ باشند. گاه یک کار ظاهراً بسیار کوچک در زمان و مکان درست، می‌تواند چاشنی خیرات بزرگ و عظیمی گردد که برایت غیر قابل تصور است. هیچگاه با سخنان و اندیشه و عملکردت، شکل‌های پیچیده از شرّ ایجاد نکن. شکل‌های انرژیایی خیر را دریاب. عادت به کار خیر کن. همواره خیرخواه دیگران باش و به قدر وُسع‌ات دهنده، و در اندیشهٔ کم و زیادش فرو نرو تا عظمت‌ها ببینی و روزی‌های “مِن حَیثُ لا یَحتَسِب” را بیش از پیش دریافت کنی.

مسعود ریاعی