⭐️ بر فراز هستی و نیستی کیفیتی است که نه هستی است و نه نیستی. نمی‌دانم نامش چیست. ذات آدمی نشأت گرفته از آن کیفیت أعلیٰ است و دقیقاً از این روست که هم هستی و هم نیستی را توأماً برخوردار است. آدمی جامع هستی و نیستی است و در عین حال تماماً هیچکدام‌شان نیست. هست و نیست، با هم موتور محرکهٔ اویند. توأماً سازندهٔ جریان حیات اویند. آدمی محصول بود و نبود است. این یعنی انسان خودْ یک برزخ است. او مابین هست و نیست، است.
اهل صَحو، هستی را انتخاب می‌کنند و اهل سُکر، نیستی را. و چه اندک‌اند سالکانی که فراز این دو را نشانه روند! کیفیت أعلیٰ را! فراز هست و نیست را!
مسعود ریاعی