⭐️ گاه از این شاخه به آن شاخه بپر. نترس. به حرف آنان که از این شاخه به آن شاخه پریدن را شماتت میکنند، گوش نکن. نظم خودساخته ذهنی و تصنعیشان را بر هم بزن. این جریان تاریک فکر را متوقف کن. گاه بیدلیل ببخش. بیمقصد برو. بیساز بنواز. مگذار مدام افکار ذهنیات تو را هدایت کنند. آزادیات را از این ذهن بسته و محدود باز پس گیر. چون مجذوبان، از مرغان خوش الحان بیاموز. ببین که چگونه شادمانه از این شاخه به آن شاخه میپرند و آواز زندگی سر میدهند. زندگی واقعی زیر بال آنهاست. و بدان که سالکان واصِل را کیفیتی است متعالی که در آن؛ علم غدر است و معرفت مکر است و مشاهده، حجاب. در این کیفیت متعال؛ تنها این جریان حیات است که بار حقیقت را به دوش میکشد.
مسعود ریاعی