⭐️ پیش از این و در قدیم‌الایام گروه‌های آدمخوار آدمیان را شکار کرده و در دیگ انداخته و می‌پختند و می‌خوردند. امروزه آدمخواری شیوه‌ای متمدنانه‌تر و گسترده‌تر دارد. بجای گوشت و پوست‌شان، ذهن‌‌شان را میخورند و در اختیارشان می‌گیرند. و آنگاه از آنها تغذیه می‌کنند. از انرژی‌شان در راه مطامع‌شان بهره می‌برند. آری آدمخواری منسوخ نشده است فقط شیوه‌اش تغییر کرده است. کافیست ذهن مردمان را به چیزهایی واهی باورمند کنند، کار تمام است. آن مردمان چون لقمه‌ای خورده شده‌اند. اگرچه خود خبر ندارند. اغلب نابسامانی‌ها و جنگ و جدال‌های جهان امروز ریشه‌اش در همینجاست. در همین آدمخواری‌های نوین نهفته است.
فلذا آدمیان تا بیدار نشوند همچنان خورده خواهند شد. آن‌که در این بازار مکاره نمی‌خواهد لقمهٔ آدمخواران شود، پس در هر سرزمینی که هست باید هشیارانه بنگرد که هر روزه چه چیزی به خورد ذهن‌‌اش می‌دهند؛ “فَلیَنظُرِ الانسانُ اِلیٰ طَعامِهِ”! این نگاه هشیارانه، این مشاهدهٔ سالکانه، او را از دیگ آدمخواران روزگار به دور می‌دارد.
مسعود ریاعی
