“خاموشی و سخن”

⭐️ سکوت و خاموشی برایم چشمه‌ای است که به زندگی‌ام ارزش می‌دهد و مرا پیوسته به وادی فهم می‌کشاند. همچنانکه سخن گفتن و حرّافی عذابی است که مرا از خودیتم دور می‌کند و وجودم را پراکنده می‌سازد. گاه پس از هر سخن گفتنِ مُطَوَّلی با دیگران، دو سه روز باید به خاموشی روم تا دوباره خودیت خود را باز یابم. تا زنده شوم. دیر زمانی است دریافته‌ام که کارهای بزرگ و اساسی در خاموشی صورت می‌پذیرد. خاموشی کارگاه بزرگ ‌هستی است. نردبان بزرگ آگاهی است. نوری که از سکوت و خاموشی می‌آید با هیچ نور دیگری قابل قیاس نیست. قدرش را بدان. که سؤالات اساسی با حرف زدن پاسخ نمی‌یابند. هیچگاه نیافته‌اند. حرف حرف می‌آورد، و حرف پاسخ راستین و اساسی نیست.
پاسخ‌های اساسی در نور سکوت و خاموشی نهفته‌اند.

مسعود ریاعی