“بازی و بازیگری در سناریوی خدا”

⭐️ این دنیا یک بازی است و صحنهٔ بازیگری. انقدر جدی‌اش نگیر. “لهو و لعب” را جدی نمی‌گیرند. این دنیا همه چیزش بازی و سرگرمی است. بالا و پایین‌اش، داشتن و نداشتن‌اش، گریه و خنده‌اش، شکست و پیروزی‌اش، همه و همه جز یک بازی و سرگرمی بیش نیست. قرآن راست و درست می‌گوید که؛ “و مٰا هٰذِهِ الحَیاةُ الدُّنیا اِلّا لَهوٌ وَ لَعِبٌ” (این زندگی دنیوی چیزی جز سرگرمی و بازی نیست). واقعاً صَدَقَ الله!
پس تو را چه شده است که برای یک بازی انقدر غصه می‌خوری؟! مدام برای هر چیزی زانوی غم به بغل می‌گیری؟! حال آنکه خالق هستی خودش اقرار می‌کند که این یک بازی است.
در بازی، بازی می‌کنند. پس بازیگر خوبی باش.
در بازی کسب تجربه می‌کنند. پس کسب تجربه و آگاهی کن.
در بازی میزان خوب بودن خود را محک می‌زنند. پس خوب و خوب‌تر شو.
در بازی ظرفیت برد و باخت خود را بالا می‌برند. پس ظرفیت‌ات را بالا ببر.
در بازی گاه عامداً می‌بازند تا دیگری ببرد. پس ایثار و فداکاری را بیاموز…
در تک تک ماجراهای زندگی‌ات بازیگر خوبی باش.
وقتی بیمار می‌شوی، نقش بیمار را خوب بازی کن و انقدر با آه و ناله‌هایت مزاحمت‌ بیجا برای دیگران ایجاد نکن.
وقتی نیازمند‌ می‌شوی، نقش نیازمند را خوب بازی کن. به اندک داشته‌هایت بنگر و دست‌درازی به مال غیر نکن.
وقتی تهمت میخوری، نقش تهمت‌خورده را خوب بازی کن، لازم نیست برای دفاع از خودت، تو نیز به دشمنت تهمت ناروا بزنی.
وقتی رئیس جایی می‌شوی، نقش رئیس را خوب بازی کن. آزار مرسان، دزدی نکن، رانت نخور. امین مردم باش.
وقتی مرئوس می‌شوی، نقش مرئوس بودن را خوب بازی کن. کارت را بی‌عیب و نقص به انجام رسان. مفید باش و کار خرابی نکن.
وقتی چیزی یا کس ارزشمندی را از دست می‌دهی، نقش‌ات را خوب بازی کن. بجای توی سر زدن و جیغ و فریاد کردن برای رفتنش دعای خیر کن.
وقتی مال ارزشمندی بدست می‌آوری، نقش دارا را خوب بازی کن. فخر مفروش و تا می‌توانی دیگران را بهره‌مند کن.
وقتی جماعتی را برای تزکیه و تعلیم حق، به تو سپردند، نقش معلم را خوب بازی کن. ادعای خدایی نکن. از اعتماد دیگران سوء استفاده نکن…
و یادت باشد که اینها همه بازی است.
زیرا تو هنوز به حیات حقیقی وارد نگشته‌ای. به آخرت‌ات ورود نکرده‌ای. چه حیات حقیقی، آن حیات طیبة، بعد از این بازی‌ها و تمرین‌ها واقع است. اکنون تو نقش اول سناریوی زندگیِ خودت را داری. پس نقش اول را خوب بازی کن. جوانمردانه بازی کن. و از این بازی نمرهٔ قبولی بگیر. بدان آنگاه که بلوری شوی و ناخالصی‌ها زدوده گردد خواهی دید که راه به حیاتی نیک و پاکیزه برایت باز باز است. زیرا تو دگر یک عنصر خودخواه و خطرناک و نفسانی نیستی. امتحان پس‌داده‌ای. تو اهل حیات پاکیزه‌ و شهر خدایی.

مسعود ریاعی