“وَ اَرسَلنَا الرِّیاحَ لَواقِحَ وَ اَنزَلنا مِنَ السَّماءِ مآءً”
(ما بادها را برای بارور ساختن فرستادیم و از آسمان آبی نازل کردیم)!
☆ ای دوست، نه آن “ریح” هر بادی است و نه آن “ماء” هر آبی! این جریان روح الهی است که مستعدان را باروَر می کند و تولدی دیگر می بخشد. تولد دوم هر سالکی آنچنان که مسیح(ع) نیز فرموده، از “آب” و “روح” است! بسیار لطیف است! اینجا سخن از تولدی دیگر است، و نه صرفاً اشاره به کشاورزی معمول، آنچنانکه بسیاری از مفسران پنداشته اند. این آیهٔ شریفه فراتر از این برداشت هاست. اینجا بیان یک قضیه باطنی، حیاتی و بسیار مهم است. هر سالک حقی -چه مذکر باشد چه مؤنث- در فرآیند سلوکش تولد دومی دارد. تولد کالبدی لطیف و انرژیایی که فراتر از مرگ معمول، حیات دارد. این فرآیند بارداری از روح رونده، برای هر سالک شایسته ای، آن هم در موعدی مقرر -و لو در رؤیایش- اتفاق می افتد. این یک ملاقات روحانی و خلاقانه است. اصحاب کشف و شهود این تولد دوم را امری واقعی و به دور از تشبیه و استعاره می دانند. برخی آن را کالبد اختری و برخی آن را کالبد روحی نام نهاده اند. اما نامگذاری ها مهم نیستند، آنچه مهم است این است که تو در فرآیند همین زندگی زمینی ات در حال ساخت و ساز کالبدی سماوی هستی. بدان که آغاز سیر لطیف بسوی جاودانگی، با تولد دوم تو محقق می شود. با کالبدی لطیف، که از آنِ توست، بلکه آن خودِ تویی!
[برای اطلاعات بیشتر به مقاله “آب و روح” در کتاب “چند تکه ابر” رجوع فرمایید]
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی