وقتی به کسی می گویی دلم برایت تنگ شده، در واقع تو دلت برای بخشی از وجود خودت تنگ شده. آن شخص و ارتعاش وجودی اش، بخشی از تو و ارتعاش وجودی خود توست. هنگام ملاقاتش، تو با خودت در چهره ای دیگر ملاقات می کنی. یادت باشد همیشه آنچه را که می بینی – خوشایند یا ناخوشایند – برون فکنیِ بخشی از درون خودِ توست. برای تو، این جهانِ توست که واقعیت دارد. همچنانکه برای دیگری این جهان اوست که واقعیت دارد. و در عین حال، جهان واحد است. تمام شگفتی جهان، به همین کثرت در وحدت است. تو به هر طرف که رو کنی، بخشی از درون خودت را می بینی، پس اگر ناخوشایند است، خودت را تغییر بده، نه آنچه را که می بینی.
مسعود ریاعی