مخالفت با هر اندیشه ای همیشه مخالفت نیست، گاه موافقت پنهان است. همچنانکه موافقت با هر اندیشه ای نیز همیشه موافقت نمی باشد. گاهی بزرگان با کسی یا چیزی مخالفت می کنند تا توجه ها را بیشتر بسویش جلب کنند، و گاه نیز بالعکس عمل می کنند. چنین شیوه ای را در قرآن نیز میتوان مشاهده نمود. می فرماید: “به آن درخت نزدیک نشوید”، حال آنکه اراده ی او، خوردن از درخت است! و یا بیان می شود که فرزندت را قربانی کن، حال آنکه چنین عملی مرادش نیست! یک سالک فرهیخته، در سلوکش، مخالفت ها و موافقت های بزرگان را با عقل جزئی خویش نمی نگرَد بلکه آنها را با فراآگاهیِ خویش نظاره می کند. شکار فهم درست، از مراتب مهم و حساس سلوک قرآنی است.
مسعود ریاعی