“عصر پذیرش دیگران”

دگر آن عصری که قائل بود باید تمایزات و تفاوتها با ستیز از میان بروند، رو به افول و اضمحلال است. عصر پیش رو، با پذیرش تمایزات و تفاوتهاست که آنها را از ساحت ذهن محو می کند و وحدت و یکپارچگی می آفریند. و این اعجاز “پذیرش و تسلیم” است که کیمیاگری می کند. فرهیختگان عصر پیش رو، رنگ و بویی جهانی دارند. آنها نمونه های بارز فرهنگ متعالی نرمی و فرزانگی اند. زیرا به نیکی دریافته اند که نرم بر سخت پیروز است.

مسعود ریاعی