“پند خسوف برای سالکان فهیم”

⭐️ در خسوف پیش‌رو آنگاه که ماه تماماً ناپدید گردد، با مراقبه‌ای جانانه از جاذبه‌اش بگریز. روحت را از سیطرهٔ فلک تحت‌القمر آزاد کن تا به سوی فلک خورشید رهسپار گردد. مرکب این گریز، مراقبه‌ای عمیق‌ در سکوتی همه‌جانبه است. خاموش که شوی روحْ خودانگیخته خودْ سفر خواهد کرد. برای روح، ورود به کیفیت شمسی، به معنای طلوع حیاتی دیگر، غیر از این حیاتی است که تا کنون تحت فلک قمر تجربه کرده است. روح با این عروج، قوانین حاکم بر خود را به نصف تقلیل خواهد داد. زیرا از سیطرهٔ قوانین تنگ و تاریک فلک قمر خارج گشته است. و یادت باشد که در سلوک، قوانین کمتر یعنی آزادی بیشتر، حوزهٔ عمل وسیع‌تر، و زندگیِ غنی‌تر. این سفری است از نور عاریه‌ای بسوی منبع نور، آن هم در زمانی که نیروی بازدارندهٔ ماه در خفتگی بسر می‌برد و دروازهٔ خروج برای ارواح سالکان فهیم گشوده است.

مسعود ریاعی