“همچون دایره‌ای بی‌محیط”

⭐️ همچون دایره‌ای باش که مرکزش هر کجا می‌تواند باشد. چنین دایره‌ای نامتناهی است. بدون محیط است. پس هر کجا و ناکجا را در بر گرفته است. نشانهٔ آن کس که چنین روح بزرگی دارد آن است که می‌تواند همه را دعای خیر کند. می‌تواند همچون خدای رحمٰن بر همگان خیر ببارد. برای نامتناهی شدن، نیت نامتناهی کن. به نامتناهی سلام کن. این وسعت نامتناهی و هر آنچه در آن است را در هر فرصتی دعای خیر کن. چه آن‌ها که می‌شناسی چه آن‌ها که نمی‌شناسی. اینجایی باشند یا آنجایی. آسمانی باشند یا زمینی. مرده باشند یا زنده. این دینی باشند یا آن دینی. این رنگی باشند یا آن رنگی…
ای دوست، نامتناهی شدن، قلبی به وسعت آفرینش می‌خواهد. پس اگر حقیقتاً طالب آن یگانه مطلق نامتناهی هستی، تو هم نامتناهی شو. هم اخلاق او شو. شبیه او باش. روحت را از اسارت محدودیت‌ها رهایی بخش. این ذهن پر قضاوت و مدام خوب و بد کن و محدودیت‌ساز را خاموش کن تا چراغ روح‌ بزرگت را آن یگانه مطلق نامتناهی به لطف نور خویش روشن گرداند.

مسعود ریاعی