“مهربان‌ترین مهربان‌ها”

⭐️ من گنه‌کاری‌ام که خدای مهربان به او توجه کرد. مرا به لطف گرفت و به گناهانم نگرفت. به ستاریّت‌اش پوشاند مرا و آبرویم نریخت. حال آنکه برایش هیچ‌کار نکرده‌بودم. حق را می‌گویم اگر آن نگاه پر مهر و رحمتش نبود باید پیش از این‌ها در نکبت دنیا نیست و نابود می‌شدم. من نگاه ارحم‌الراحمین را می‌شناسم. کارکردش را دیده‌ام. من معنا و مفهوم آیهٔ “اِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُنُوبَ جمِیعاً” را نه به زبان لغت که با پوست و گوشت و استخوان خویش دریافت کرده‌ام. این آیه‌ای است راست و درست. او مهربانترین مهربان‌هاست. به آنی گذشت می‌کند و از هر آنچه بوده بزرگوارانه می‌گذرد. آنچنان که گویی اصلاً هیچ گناه و خطایی در کار نبوده است. نه تنها آنها را نادیده می‌گیرد بلکه مهربانی‌اش اِعجاب دیگری می‌آفریند و آن اینکه؛ تمامی آن بدی‌ها را به خوبی‌ها تبدیل می‌کند؛ یُبَدّلُ اللهُ سَیِّئاتِهِم حَسَناتٍ! خوبی‌هایی در صحیفه‌ام نشر داده که من اصلاً آنها را انجام نداده‌ام! می‌دانم که انجام نداده‌ام! این کار خود اوست. حاصل کیمیاگری تبدیل بدی‌ها به خوبی‌هاست که تنها از خودش بر می‌آید. ای دوست، رفیق اَعلیٰ را داشته باش. مهربانترین مهربان‌ها را. تنها اوست که لایق حمد و ستایش است، که لایق عشق‌ورزی است. تنها اوست که از رنج می‌رهاند و رستگار می‌کند. جز این یگانهْ مطلق رحمت هیچ نجات‌بخشی نیست. و “او” با خود توست. “هُوَ مَعَکُم” است. قدر این هُوَ مَعَکُم را بدان. مباد برود، که اگر برود نجات و رستگاری و حیات طیبه رفته است. پس از خطاها و گناهانت -گرچه بسیار باشد- نترس، از رفتن “او” بترس. از دست دادن بزرگْ‌بخشندهٔ مهربان را خوف داشته‌باش.

مسعود ریاعی