⭐️ در مراقبهٔ عمیق، جهان برای مراقبهگر متوقف میشود و او به ورای آن میرود. وقتی هیچ اندیشه و هیچ تمایلی نباشد، جهان زمانمند برای مراقبهگر متوقف شده است لکن برای دیگرانی که پر از فکر و خیال و تمایلاند همچنان ادامه دارد. مراقبهگر “با زمان” هست اما “در زمان” نیست. و فرقی است اساسی میان با زمان بودن و در زمان بودن.
آنان که در زماناند اسیر آناند.
مسعود ریاعی