“فَقَد فازَ فَوزاً عَظِیماً”
(و سرشار شد از سرشاریِ عظیم)!
⭐️ سرشار شدن، گذر از محدودیتهاست. آن به معنای شکستن قالبهای تنگ و تاریک است. از قبرستان دنیا به زندگی حقیقی رهسپار شدن است. سالکِ خالی شده از غیر، آنگاه که پر از حقیقتِ زنده شود، به واقع محدودیتهای بشری را پشت سر گذاشته است. او از شکل محدود بشریاش عبور کرده است. از زندان ذهن خروج یافته است. خودْ کل شده است. این سرشار شدن به معنای شکستن قالبهای تنگ گذشته است. آن به معنای رهایی است. و این غایت سالکِ واصِل است. آن که سرشار شود، آن که رها گردد، دگر در دیار خفتگان و شبزدگان نیست. دگر قوانین سرزمین تاریکی بر او جاری نیست. سالکِ سرشارشده یک برندهٔ تمام است. او رستگاری را به نیکی برده است.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی