نکات قرآنی 725

“یُرسِلِ السَّماءَ عَلَیکُم مِدرارَاً وَیَزِدکُم قُوَّةً اِلیٰ قُوَّتِکُم”
([پروردگارتان] آسمان را می فرستد تا بر شما بارش فراوان ببارد و قوّه ای بر قوّهٔ شما بیفزاید)!

– عجب آیهٔ پر اسراری! نه آسمانش این آسمان متعارف است و نه بارش آن، بارشی متعارف! زیرا این آسمان را می فرستد! این آسمان فرستادنی است! و بارش آن، از آن بارش هایی نیست که انسان را زمینگیر کند، بلکه بر نیرو و توان آدمی می افزاید! این آسمان، حامل قوّه ای خاص است. این “قوّةً” از فرط عظمت نکره آمده است. هم سنخ قوّه های دیگر نیست. ای دوست، آسمان از دیرباز نماد روح بزرگ بوده است. و روح بزرگ سرشار از قوّه است. سرشار از حیات و آگاهی ناب است. تو با چنین بارشی زنده می شوی، نیرو می گیری، واصِل می گردی. این بارش، هر بارشی نیست. بارش الوهیت است. لقا با حقیقت است… و از همه جالب تر اینکه تو با “استغفار” و “توبه” به چنین بارشی دست می یابی، نه با معلومات اکتسابی؛ “یا قَومِ استَغفِرُوا رَبَّکُم ثُمَّ تُوبُوا اِلَیهِ یُرسِلِ السَّماءَ عَلَیکُم مِدرارَاً وَ یَزِدکُم قُوَّةً اِلیٰ قُوَّتِکُم”! تو وقتی همچون ظرفی خالی شدی، وقتی پاک از همه چیز گشتی، وقتی تماماً تسلیم و پذیرا بودی، به چنین بارش پر عظمتی دست خواهی یافت. قوّه ای خواهی گرفت که پیش از آن نداشته ای. و این قطعی است. زیرا وعدهٔ پروردگار قطعی است و بسیاری از بزرگان در طول تاریخ تجربه اش کرده اند. و این وعده در همین دنیاست، نه بعداً و نه در جهانی دیگر! همینجا و در همین زندگی!… پس ای دوست، به “استغفار و روی آوردن به پروردگارت”، موفق باشی. که تو با آن، حقیقت وجودی ات را در خواهی یافت.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی