“پناه به پاکی مطلق”
اسفند 21, 1400
نکات قرآنی 651
اسفند 21, 1400“اِنَّ الَّذِینَ لا یَرجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالحَیاةِ الدُّنیا وَاطمَأَنُّوا بِها”
(کسانی که به دیدار ما امیدی ندارند، و به زندگی دنیوی راضی شدند و بدان اطمینان کردند)!
– دیدار خداوند، دریافت حقیقت هستی است. آن یک دیدار معمولی نیست. یک دریافت بزرگ است. تو حقیقت محض را ملاقات می کنی. و دیدار با حقیقت، یک استحاله تمام است. تو با این دیدار، بی سؤال می شوی. بی نیاز می شوی. ثبات می یابی. با چنین دیداری، حماقت و جهالت رخت بر می بندد و هستی بی حجاب خود را عیان می کند. دیدار با حق، دریافت اسرار است. حقیقت حکمت است. یک پیوند انرژیایی قوی است. تو با چنین دیداری زنده می شوی، بیدار می گردی و آرامشی ابدی می یابی. آنان که به چنین دیداری امید و باوری ندارند، نشانه شان اینست که به همین زندگی دنیوی دلخوش اند و به همین زندگی پر رنج و پر مصیبت اطمینان کرده اند. آن که دیدار با حق را طالب نیست، به ناچار باطل را گزیده و آتش فراغ را به جان خریده است. دیدار با حقیقت محض، غایت سلوک الی الله است. و پس از آن، آنچه هست سلوک فِی الله است.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی




