“جهان رابطه ها”

☆ جهان ما ساخته شده از انواع روابط است و میزان تاریکی یا روشنایی آن نیز بستگی به نوع روابطی است که برقرار می گردد.
“برخی روابط روشنایی می آفریند، برخی تاریکی.”

– تناسب و هماهنگی روشنایی می آفریند، عدم آنها تاریکی
– راستی و درستی روشنایی می آفریند، دروغ و کژی تاریکی
– بی خواهشی و بی آرزویی روشنایی می آفریند، خواهش و آرزو تاریکی
– دوستی و مدارا روشنایی می آفریند، کینه و نفرت تاریکی
– صبوری روشنایی می آورد، خشونت تاریکی
– نگاه بی قضاوت و ذهن آرام روشنایی می آفریند، پیش داوری و ذهن ناآرام تاریکی
– توجه به واحد مطلق روشنایی می آفریند، مقهور کثرت شدن تاریکی
– تسلیم و پذیرش نسبت به جریان حیات روشنایی می آفریند، طغیان و سرکشی تاریکی
– بخشش و گذشت روشنایی می آفریند، بخل و طمع تاریکی
– ارتباط با روح های مردمان وارسته روشنایی می آورد، دوری از آنها تاریکی
– جهان را در خود و با خود دیدن روشنایی می آورد، جهان را بیگانه فرض کردن تاریکی
– نظم پویا و خودانگیخته روشنایی می آفریند، عدم آن تاریکی
– خاموشی و سکوت روشنایی می آورد، حرّافی و ورّاجی تاریکی
– خالی شدن روشنایی می آورد، انباشتن تاریکی
– کم خوری روشنایی می آورد، پر خوری تاریکی
– خدمتگزاری به خلق خدا روشنایی می آورد، ادعای سروَری بر آنها تاریکی
– پاکی و طهارت روشنایی می آورد، خباثت و آلودگی تاریکی
– یگانه بینی و یگانه اندیشی روشنایی می آورد، چندگانگی و تردید تاریکی…
[میزان تاریکی و روشنایی جهان هر کس را از نوع روابط اش می توان شناخت]

مسعود ریاعی