“اسم حقیقی ات را دریاب”

    اسم حقیقی خود را یافتن، کارِ خود را در هستی دانستن و نقش حقیقی خود را پیدا کردن است. برای یافتن نام خودت، باید به فطرت و سِرشت اصلی ات دست یابی. باید به آن بازگردی و خودت باشی. برای خود بودن، باید دوره ای به افکار و احساساتی که از درون و بیرون به تو القا می شود، نه بگویی و هرگز خود را در اختیارشان قرار ندهی. باید من های دروغین ات را شناسایی کنی و یکی یکی به دورشان بیندازی تا هیچکدام بر کالبدت سوار نشوند و وجودت را در اختیار نگیرند… چه آنگاه، فقط آنگاه است که نور فطرتت بارز شده و نام حقیقی ات را در خواهی یافت. نام شناسنامه ای تو، نام حقیقی تو نیست. القاب دکتر و مهندس و کاسب و رئیس و استاد و غیره، نام حقیقی نیستند. اینها همه حجاب نام حقیقی اند. نام حقیقی تو، ارتعاش وجودی توست بی غل و غش. این نام، تنها با شکوفا شدن دانه ای بارز می شود که خداوند در فطرتت، نهاده است. ای دوست، این دنیای کرونا زده را فرصتی نیک بدان و فصلی را برای معرفت خویش به خاموشی برو.

مسعود ریاعی