“بیرون از تضاد”

☆ وقتی گفته می شود که ریشه ی رنج، “خواستن” است و باید آن را رها کرد، معنایش آن نیست که “نخواستن” را طالب شویم. بلکه باید “نخواستن” را هم مثل “خواستن” رها کنیم. چنین کیفیتی را سکون و سکوت درونی گویند. ورود به چنین کیفیتی کار می برَد و سلوک برای همین است. “نخواستن” هم به اندازه “خواستن” تشویش آمیز است. نکته این است که باید از این تضاد بیرون رفت. ورای این تضاد، آرامش حقیقی است.

مسعود ریاعی