“بهشتی از جنس معرفت”

☆ میوه ی درخت معرفت را بخور و نترس. بگذار از آن بهشت باید و نباید بیرونت کنند. بهشتی که جای امر و نهی باشد بهشت حقیقی نیست. از بهشتی که اجازه ی دستیابی به معرفت نداری، فرار کن. بهشت حقیقی، نزد آن کسی است که معرفت را در بطن خود جا داده است. و این درسی بزرگ و اسراری است که پدرمان “آدم” با هشیاری تمام برای ذرّیه اش در همه ی عصرها به میراث گذاشته است. بدان اگر “معرفت” را شجاعانه خوردی و جزئی از وجودت ساختی، دگر کسی نمی تواند آن را از تو بگیرد. معرفت، سختی دارد اما دارای عاقبتی خوش است. و خوشا بحال آنکس که با معرفت به نزد پروردگارش رود و آن را تقدیمش کند و خود را از معرفت هم خلاص نماید!

مسعود ریاعی