☆ بی شک طبیعت در حال قربانی گرفتن است. چه این انسان مغرور با طبیعت بد رفتار کرده است. زمین و آسمان و دریاها را سودجویانه به تباهی کشیده است. و اکنون نوبت طبیعت است که قصاص کند. او ریه های طبیعت را گرفت و اکنون باید ریه هایش را بدهد… و متاسفانه در این روند تر و خشک با هم خواهند سوخت. چه قرآن پیش از این هشدار داده بود: “وَاتَّقُوا فِتنَةً لا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنکُم خاصَّةً” (بترسید از فتنه ای که تر و خشک در آن خواهند سوخت!)
از نسل قربانی که گذشت، نسل آینده باید یاد بگیرد که چگونه حق طبیعت را به رسمیت بشناسد و چگونه با آن مهربان و با محبت باشد. باید یاد بگیرد که هرگز پا جای پای پیشینیان نگذارد. امید آن روز که روند قربانی گرفتن با توبه ی عملی انسان، متوقف شود.
مسعود ریاعی