“آخرت”
– آخرت هر کس در درون خودش نهفته است. آخرت جا نیست که تو به آنجا بروی. آن یک کیفیت متعالی از بودن است. توصیف دیگری از جریان حیات که فرامنطق خود را دارد. تو هم اکنون نیز می توانی با گذر از دنیا، در آخرت خویش سکنی گزینی. چه آن کیفیت در ذات و فطرت خود تو نهان است. با مراقبه و سلوک به آن وارد شو، که مراد از آخرت، غایت وجودیِ توست، و غایت وجودیِ تو در شکوفایی آن دانه ازلیای است که از ابتدا در وجودت نهادهاند. و اینچنین است که اول همان آخر است و آخر همان اول. تو، آن می شوی. خودِ خودت! و چون آن شوی، جهانت نیز تغییر خواهد کرد. پس دنیای پیشین و معادلاتش محو شده و هستی روی حقیقیاش را به تو نشان خواهد داد. آخرت، بارز شدن حقایق است و این یک استحالهٔ شگرف است. ای دوست، آخرت، بهترین و ماندگارترین است ؛”وَالآخِرَةُ خَیرٌ وَ أَبقیٰ”! خودت را بشناس، آخرتت را شناختهای. تو آخرتت را با خودت از همینجا به جهان دیگر می بری. آن با توست، همچنانکه بهشت و جهنمات نیز با خود توست. و چه نیک فرمود حضرت سجاد(ع) که: “دنیا، خواب است و آخرت، بیداری است و ما در میان این دو در خوابهای آشفتهایم”(تنبیه الخواطر ج ۲ ص ۲۴)
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی