“خَیرُ الرّازقِینَ”
(بهترین روزی دهندگان)
– خدا را از آن رو خیرُالرازقین گفته اند که حتی روزی کافر را نمی بُرَد. او برای روزی رسانی اش خوب و بد نمی کند. خداوند روزی رسان همه است، چه باورش داشته باشند چه نداشته باشند. زیرا “خیر” فراتر از خوب و بد است. صیغه مبالغه است. او روزی رسان همهٔ مخلوقات خویش است؛ حال تو چه برخی را خوب بدانی و برخی را بد. برخی را مؤمن بنامی و برخی را کافر. هیچکدام از این اصطلاحات مانع روزی رسانی خدا نیست. همه روزی خوار اویند. مخلوق -هر چه و هر که باشد- باید روزی اش را دریافت کند. زیرا خالق او را خلق کرده است! ای دوست، کسانی که نان بُری می کنند، کسانی که برخی دیگر را صرفاً بخاطر فکر و باور و عقیده شان، از رزق و روزی خداداده شان می اندازند، دورترین انسانها نسبت به اخلاق الهی اند. مانع رزق شدن، یک ظلم فاحش است و خداوند خود حسابرس ظالمان است.
پروردگارا، نورا، وجودا، مدد کن تا ما هیچگاه و لو آنی از اصحاب “یَمنَعُونَ الماعُون” نباشیم.
برحمتک یا ارحم الراحمین.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی