☆ ای دوست، به قطع می گویم؛ اگر کسی این دعای سی و نهم صحیفه سجادیه را هر صبح و شام -دقیقاً قبل از خواب و پس از بیدار شدن- آن هم فقط برای سه شبانه روز، با فهم و درایت و خلوص بخواند، بی شک کینه و نفرت و دشمنی از دلش زدوده می شود و به آرامش مسحورکننده ای که تا بحال تجربه نکرده نائل می گردد، به لطف حق.
و آن دعا این است:
☆ “الهی، هر بنده ای که در بارهٔ من مرتکب عملی شده که تو آن را نهی کرده ای، یا در آنچه تو منع فرموده ای، پرده ی حرمت مرا دریده، و اینک که حق مرا ضایع کرده، در گذشته، یا هنوز زنده است و حقی از من به گردن اوست، او را در این ستمی که بر من روا داشته و اکنون گریبانگیر اوست بیامرز! و در حقی که از من تباه کرده، عفو نمای!
الهی، اگر در حق من خلافی بجای آورده است، او را سرزنش مکن! اگر به سبب آزار من گناهی بر اوست، او را رسوا مساز!
ای خداوند! این عفو و گذشتِ مرا و این بخششی را که به آنان ارزانی داشته ام پاکترین صدقهٔ بخشندگان و برتر از هر صِله و عطیه ای قرار ده که برای تقرّب جستن به تو ارزانی شده است!
الهی! آن سان که من از آنان گذشت کردم، تو نیز از من در گذر، و آن سان که من در حق آنان دعای خیر کردم، تو نیز رحمت خود را از من دریغ مدار، تا هم من و هم ایشان به برکت فضل و احسان تو به سعادت رسیم و رهایی یابیم”!
[ای دوست، اینست همان انسان کامل! او خیرخواه همه است حتی مخالفانش!]
موفق باشید
مسعود ریاعی