“سفر به حَضَر”

… آماده باش برای سفر به بی شکلی. سفر به بی شکلی را از همینجا تمرین کن. آغازش از همینجاست. به خلأها توجه کن. جاهای خالی را دریاب. تا کنون به چیزها، به شکل ها، به پُرها و به سخت ها توجه می کردی. تا کنون نگاهت را رنگ و لعاب ربوده بود. اکنون نگاهت را به سوی دیگر هستی بر گردان. جاهای خالی را ببین. آنچه را که تاکنون ندیده ای، ببین. یک خانه، به فضاهای خالی اش است که خانه است. یک ظرف، فضای خالی اش است که آن را ظرف کرده است. نت های موسیقی در فضاهای خالی است که نت می شوند. که شنیده می شوند. به سکوت بین کلمات توجه کن. فضاهای خالی را دریاب. به نگفته ها در میان گفته ها، هشیار شو. درون اجسام پر از فضاهای خالی است. بیرون شان پر از فضاهای خالی است. فاصله ها را دریاب. شکل ها با وجود این فاصله هاست که شکل می شوند. ابتدا بی شکلی بوده است و بعد شکل ها. هشیار باش. این نامتجلی است که هر آن متجلی می شود. نامتجلی را دریاب که از همه متجلی تر است. نجات را در فضای خالی قایق بجوی. آن است که تو را در خود می پذیرد. و آنگاه سفر آغاز کن. سفری به حَضَر … و چون شعور تو تغییر کند، جهان نیز تغییر خواهد کرد و در خواهی یافت که از چه روست که قرآن می فرماید” وَ ما کُنّا غائبِینَ” “و ما هرگز غایب نبوده ایم” …

بر گرفته از کتاب “کلمات بارانی”