نکات قرآنی 744

“اُدعُونِی”
(مرا بخوانید)!

⭐️ در “اُدعُونِی” نکته ای عمیق و باطنی نهفته است. “او” می گوید؛ مرا بخوانید! اما تو به واقع پول را می خوانی. خرید خانه را می خوانی. حل مشکل‌ات را می خوانی. در پس پردهٔ مغز تو اینهاست، نه خود خدا! “او” را بخوان. “او” که باشد نیاز به چیزی نیست. خودش کافیست. زیرا همه چیز در خدمت اوست. “او” را بخوان. “او” را داشته باش. اصل را بگیر. همهٔ خیر را گرفته‌ای. تو چیزی کم نخواهی داشت.
“این دعا کردن را جدی بگیر”. دعا کردن فقط آن نیست که چیزهای مادی و دنیوی بخواهی و مرتب دور و برت را شلوغ و شلوغ‌تر کنی. آن مرتبهٔ اسفل دعاست. این دعا که می گویم وصل به منبع لایزال هستی است. وصل به سرچشمهٔ حیات طیبه است. در هر فرصتی به سرچشمهٔ هستی وصل شو. آرامش حقیقی، نوشیدن از این چشمه است. حیات و آگاهی ناب، جاری از این چشمه است. طعام روح تو، شناور شدن در این چشمه است. این دعای حقیقی را جدی بگیر. بدون این دعا مخواب، و بدون این دعا بیدار مشو. این دعا نشانهٔ حماقت و جهالت نیست. نشانهٔ فهم و درایت است. با این دعا، انسانِ جزء خود را به کل وصل می کند. کل می شود. و همه چیز در این وصل و با این وصل است. اصلاً مراقبهٔ واقعی خود یک دعای تمام عیار است و جز این نیست. تو در این دعا و خواندن حتی اگر هیچ نخواهی، باز بُرده‌ای. برندهٔ واقعی تو هستی. تمام جهان قلمرو تو شده است. زیرا نکته وصل شدن و به یگانگی تن دادن است. مرزهای موهوم منیّت را زدودن و کل گشتن است. تو با خدا هیچ چیز کم نخواهی داشت. چه هر چیزی به موقع در خدمت تو خواهد بود. ای دوست، اگر در هر سرزمینی لااقل چندین دعاگوی اینچنین وجود داشته باشد، زمین بی‌شک از بابرکت‌ترین و مقدس‌ترین‌‌ها خواهد بود. اما افسوس که نیست و امروزه اینچنین زمین و اهلش در تاریکی و افسردگی و غرق در مشکلات عدیده به سر می برد.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی