نکات قرآنی 661

“تَحِیَّتُهُم یَومَ یَلقَونَهُ سَلامٌ”
(زنده بادشان در روزی که ملاقاتش کنند، سلام است)!

– این یک ملاقات شگفت و یگانه است.
سالکان واصِل به این لقاء، زنده می شوند به صلح و سلام و امنیت. و این همان زندگی اصیل و پاکیزه و پر آرامش است. این تحیّت، این زندگیْ بخشی، با لقاء حقیقت عریان اتفاق می افتد. ذهنی نیست. اکتسابی نیست. موهبتی الهی است. و برای قلیلی در همینجا اتفاق می افتد. تو توهّمات ذهنی ات را ملاقات نمی کنی. دانستگی هایت را ملاقات نمی کنی. تصویرپردازی و خیالپردازی نمی کنی. زیرا در این ملاقات تو خالی از هر توهّم و دانستگی گشته ای. این یک ملاقات حقیقی با حقیقت است. با تمامیت آنچه هست. در این ملاقات پرده بر افتاده است. و تو با دیدنی که شبیه هیچ دیدن دیگری نیست، لبخند خواهی زد. زیرا در “سلام” واقع شده ای. در صلح و امنیتیِ خوش و آرامش بخش. این ملاقات یک دریافت بزرگ است. یک برخورداری عظیم است. تمام شدنی نیست و همیشه با تو خواهد ماند.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی