⭐️ هر کس، تنها میمیرد و تنهایی مزهٔ مرگ را میچشد. حتی اگر عدهای در یک زمان و یکجا بمیرند، باز هر کس مرگ خودش را تجربه می کند. چه هر کس از درون خودش است که رو سوی عالَم خویش میگذارد. مرگ برای همه یکسان و یک مزه نیست. برای عدهای شیرین و برای بسیاری تلخ است. برای عدهای رهایی و رضایت، و برای بسیاری اسارت و حسرت است. زیرا روحها از صفوف و لایههای مختلف حیات و آگاهیاند. هرگز سطح شعورشان یکسان نیست. همچنانکه عملکردشان یکسان نیست. و هر کس به اصل خویش و عالَم خویش باز می گردد. همان کیفیتی که لایقش است.
مسعود ریاعی