– سالک کامل، کسی است که “جامع اضداد” شده است. نشانه اش همین جامع اضداد بودنش است. و دقیقاً از این روست که انسان ذهنی، او را در تضاد و تناقض می بیند. گاه بد می بیند و گاه خوب. گاه به زعم شان درست و گاه غلط… و این بسته به نگاه تو دارد. زیرا او نه خوب است و نه بد. فراتر از خوب و بد است. “خیر” است. اگر نگاهت بد باشد، بد می بینی و اگر نگاهت خوب باشد، خوب می بینی. و اگر تو هم جامع اضداد باشی، نه خوب می بینی و نه بد، بلکه “خیر” می بینی، “جامع اضداد” می بینی. پس خوب و بد در نگاه توی ناظر است و انسان کامل و جامع اضداد، هر آنچه را که طالب آنی سخاوتمندانه عطایت می کند! زیرا او وجودش مملو از اسماء است. پس شبیه خدایش است. چه خداوند نیز جامع اضداد است. هم هادی است و هم مُضل. هم مُعِز است و هم مُذِل. هم مُحیی است هم مُمیت… اگر در قرآن هم به داستان پیامبران توجه کنی، باز همین دو نگاه را می بینی؛ برخی آنها را تجلّی نور خدا می بینند، و برخی دیوانه و جن زده و ساحر. زیرا انسان کامل، جامع اضداد است و همواره در کیفیتی به سر میبرد که ذهن های دوگانه بین از آن سر در نمی آورند. تنها یگانه بینان رهیده از تضاد اند که نگاهی درست و تمام دارند.