“لِمَنِ المُلکُ الیَومَ لِلّهِ الواحِدِ القَهَّارِ”
(امروز مُلک از آنِ کیست؟! از آنِ خدای یگانه ی چیره است!)
☆ آن روز که ذهن و ذهنیات و برداشت ها و فلسفه بافی ها و عرفان بازی ها همه از میان برخیزد، تو تازه مُلک خدا را خواهی دید. قبل از آن فقط تصورات خودت را دیده ای و می بینی. مُلک خدا تنها زمانی نمایان می شود که تو از اسارت برداشت ها و نظریه هایت رها شده باشی. باز شده باشی. پذیرا شده باشی. از زندان پیش ذهنی ها و قضاوت هایت خلاص گشته باشی. مُخلَص شده باشی. و دیدن چنین روزی در “حال” اتفاق می افتد. نه در گذشته و آینده ی معدوم. “الیوم” است! دقت کن! هم اکنون و همین جاست. این همان روزی است که تو از شر کثرت خلاص می شوی. یگانگی را فهم می کنی. و در خواهی یافت که تنها یک نیروست که جهان را در بر گرفته است. نه دو و نه چند. نیرویی که بر همه چیز چیره است. ای دوست، تنها مراقبه ای اصیل تو را به چنین آگاهی نابی رهنمون می شود.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی