☆ هستی دو گونه است؛ هستیِ مُردنی و هستیِ نامُردنی. هستیِ مُردنی را دنیا گویند و هستیِ نامُردنی را آخرت. سیر از این هستیِ محدود و شکننده، به آن هستیِ نامحدود و جاودانه، نامش سلوک است. برای نیل به آخرت، باید اوصاف هستیِ مُردنی را از خود زدود. مراقبه ی اصیل به راحتی این کار را انجام می دهد و گوهر آدمی را از مرداب دنیا به نیکی خارج می نماید.
مسعود ریاعی