ای مردم! آن که به عیب خویش بپردازد، عیوب دیگران را فرو خواهد گذاشت، و آن که به رزقِ الهی خویش راضی باشد، بر نعمت های دیگران حسرت نخواهد خورد. بدانید آن که شمشیر ستم بر کشد با همان کشته خواهد شد، و هر کس برای برادرش چاهی بِکَند خود در آن فرو خواهد افتاد. هر کس آبروی کسی را ببرد، آبروی اهل خانه اش بر باد خواهد رفت، هر کس لغزش های خود را فراموش کند، لغزش های دیگران برایش بزرگ خواهد شد، و هر آن که به رأیِ خود ببالد، به انحراف خواهد افتاد، و هر کس که به عقل خودش بسنده کند، فرو خواهد لغزید، و هر آن که نسبت به مردم تکبّر ورزد، ذلیل خواهد شد.
“نَقلاً عَن خُطبَةِ الوَسِیلة” . الروضه ۲۰۲