اگر سالک قرآنی هستی، خط “بسم الله الرحمن الرحیم” را دنبال کنی. خط رحمت را. خطوط دیگر را به اصحابشان وا بگذار. زیرا در قرآن همه سخن می گویند. همه ی “اسماء” کلمه دارند، حتی “مُضلّ”. یک سالک فرهیخته، تنها با تبعیت از رحمت واسعه حرکت می کند. او اهل خشونت نیست، اهل قضاوت نیست، اهل آزار نیست، اهل عیب یابی و تحقیر این و آن نیست. اینها اصحاب دگر دارند و پیرو اسماء دیگرند، پیرو اسم مُضلّ و شدید العقاب و شدید العذاب و جبّار و مُذِلّ اند. تو فقط پیرو “بسم الله الرحمن الرحیم” باش. با آیات عشق و رحمت سیر کن. با آیات بخشش و نیکویی سلوک کن. در قرآن، ابلیس و شیاطین هم حرف می زنند، از آن سو نرو. “مُضلّ” هم راهنمایی های خودش را دارد، تبعیتش نکن. اهل خشونت نباش. برداشت خشونت آمیز نکن. نگاهت همواره بر سَر دَرِ سُوَر قرآن باشد، تابع “بسم الله الرحمن الرحیم” باش. در هر موقعیت، تو طعامت را از این آیه که به فرموده ی پیامبر (ص)، کل قرآن است، بر گیر. دیگران طعامشان را از هر اسم دیگر که بر گیرند، تو را بسم الله الرحمن الرحیم کافیست. همان نجات بخش است. همان تو را به سلامت به دارالسلام می رساند. بدان که قرآن، همه انسانها را با همه ی سلایق شان پوشش می دهد، چه هر کس ظرفیتی دارد و به کاری آمده است. برخی کارشان ایجاد تضاد است، اهل درگیری اند، با اختلاف و خشونت زنده و سرپایند، اصلا برای همین به زمین آمده اند تا آتش تضادها را شعله ور کنند. تو از آنان نباش. رنگ آنان نگیر. فریب آنان نخور. و تحت هیچ عنوان از “بسم الله الرحمن الرحیم” بیرون نرو. این فرمان خود قرآن است که همواره از بهترین هایی که بر شما نازل شده پیروی کنید “وَ اتَّبِعُوا اَحسَنَ ما اُنزِلَ اِلَیکُم مِن رَبِّکُم”. اگر سخن مرا نمی پذیری، سخن خود قرآن را گوش کن، تابع رحمت باش و همواره از بهترین های آیات تبعیت کن. “بهترین ها” سرشار رحمت اند، مملو از عشق و گذشت اند، سر ریز از آرامش و دوست داشتن اند. کاش نکته را بگیری.
