“دو گونه نگارش”

☆ از منظری می توان گفت که ترجمه و نگارش بر دو گونه است؛ یکی آن سبک است که فقط توجه به گرامر و قواعد و لفظ دارد. و دیگری مشربی است که توجه به رساندن معانی دارد. شیوه ی اول از آن کسانی است که غرق در الفاظ و قواعدند و خود در خدمت آنند. و شیوه دوم از آن کسانی است که اسیر لغات و قواعد نیستند بلکه این لغات و قواعدند که در خدمت شان قرار گرفته اند. برای اینان آنچه که مهم است رساندن روح کلمات و مفاهیم ناپیدا به مخاطب است و باکی ندارند که در این راه برخی قواعد را نادیده انگارند و یا به لغات، مفاهیم تازه بخشند.

مسعود ریاعی