“عمق لایتناهی”

چیزی درون نفس آدمی است که “نیافریده شده” و “نیافریده شدنی” است. بکر است، لایتناهی است و “رهاننده” هموست. البته آن میتواند مصداق کاملی در بیرون نیز داشته باشد. مصداق بیرونی اش کسی است که کاملاً تسلیم “مطلق” است. این مصداق بیرونی، غالباً از درون ما، کار می کند، تا ما نیز به این بخش لایتناهیِ وجودمان واصل گردیم.

مسعود ریاعی