“تقوا و رهایی”

⭐️ تقوا عین رهایی و رهاسازی است. تو فقط زمانی که رهایی، تقوا داری. فقط آن زمان که رها هستی می‌توانی خودیتِ‌خود را صیانت کنی. تقوا زندان نیست. بسته بودن و خودآزاری معنا نمی‌دهد. خفقان و محدودیت و محرومیت و عصبیت را با تقوا چکار! تقوا اوج لذت رهایی و سبکبالی است. تقوا رها بودن از همهٔ چیزهایی است که تو را از درون به بند می‌کشد. رها از خواهش و آرزوهای دور و دراز. رها از داشتن‌ها و انباشتن‌های بیهوده. رها از باورها و آرمان‌پرستی‌های بی‌حاصل. رها از فکر و خیال‌های مخرب و زندگی‌گیر. رها از خودبزرگ‌بینی و سلطه‌گری و دگرآزاری… ای دوست، این رهایی عین تقواست و نه ضد تقوا. نشانهٔ تقوا، رهایی است. آن که رهاست متقی است. و هر چه رهاتر با تقواتر. سالکِ رهایی باش. خودیت خودت را با رهایی حفاظت کن و آن را با آزادی و آزادمنشی به پَروَر. و بدان که متقین همان آزادگان‌اند، همان مُخلَصین‌ و رهایی‌یافتگان‌اند.

مسعود ریاعی