یک پرسش و پاسخ در بارهٔ “چشم بد”

پرسش: آیا چشم بد یا اصطلاحاً چشم زدن واقعیت دارد؟ اگر دارد چگونه می‌توان خود را در برابر آن مصون داشت؟

پاسخ: انرژی تأثیرگذار است. همانطور که عشق و مهر و محبت برخوردار از انرژی‌اند و تأثیر خوب و سازنده دارند، بخل و حسد و کینه نیز نیروهایی‌اند که تأثیر مخرب و ویرانگر دارند. چشم خوب از عشق و مهر و محبت نیرو می‌گیرد و چشم بد از بخل و حسد و کینه…
چشم‌ها مجاری همان نوع انرژی‌ای هستند که باطناً از آن تغذیه می‌کنند. از این منظر؛ چشم زدن یا چشم بد داشتن خرافه نیست. آن به مفهوم شلیک انرژی منفی و مخرب است. قرآن کریم نیز در آیه “لَیُزلِقُونَک بِأَبصارِهِم” به این نکته اشاره کرده است. انرژی مخربی که از برخی حس‌ها از جمله از دیدگان برخی اشخاص صادر می‌شود همه به یک اندازه نیست. برخی تأثیری ضعیف و قلیلی تأثیری قوی و ویرانگر دارند. و این بستگی به میزان تراکم انرژی‌های منفی و مخرب‌شان دارد. البته انرژی‌های مخربی که برخی افراد از شروری همچون بخل و حسد و کینه و انتقام در خود جمع کرده‌اند فقط از طریق چشم‌هایشان صادر نمی‌شود بلکه گاه از طریق زبان و ادای برخی کلمات، و یا حتی گاه از طریق لمس کردن‌هایشان این آثار مخرب را بجا می‌گذارند.
برای حفاظت از خود، پیشینیان راه‌های مختلفی را بیان کرده‌اند از جمله پناه بردن به برخی آیات یا ادعیه یا برخی طلسمات و غیره. که در اینجا تکرارشان را ضروری نمی‌بینم. اما برای نسل روشن و فرهیختهٔ امروز چند نکته قابل ارائه است: برای سالم زیستن و برخورداری از روح و روانی سالم، باید از آلودگی‌ها و تشعشعات مخرب دوری کرد. همانطور که باید از اشخاص غیبت‌کننده و دو رو پرهیز نمود باید از اشخاص حسود و کینه‌ورز و انتقام‌جو و بخیل نیز احتراز کرد. زیرا وجود چنین اشخاصی خود معدن سم و مرکز انواع انرژی‌های مخرب است. از آنجا که چنین اشخاصی نمی‌توانند با اقدامات عملی آشکار انرژی شرّشان را در قربانی خود خالی کنند، آن انرژی‌های مخرب به ناچار از طریق برخی از حس‌هایشان همچون زبان و چشم و حتی لمس خارج می‌شود. احتراز از اشخاص بدگو و بدخواه و حسود و تنگ‌نظر از ابتدایی‌ترین نکات صیانت از خود است. اینان حتی اگر تو هدف‌شان نباشی باز ممکن است بر اثر همنشینی‌ و معاشرت‌های مدام تو را نیز از سم وجودشان مسموم گردانند. سپر حفاظتی دیگر آن است، هیچگاه موفقیت‌هایت را جار نزن و توان و داشته‌هایت را به نمایش مگذار. خودت را تبدیل به یک هدف متحرک برای نیروهای حسود و مخرب نکن. البته منظورم از داشته‌‌ها و توانایی‌ها فقط امور مادی و دنیوی نیست. کسانی هستند که به علم تو حسادت می‌کنند. علمی نزد توست که نزد آنان نیست. کسانی هستند که به آرامش و ثبات تو حسادت می‌کنند. کسانی هستند که به محبوبیت تو و نفوذ کلام تو حسادت می‌کنند… و اما از دیگر سپرهای حفاظتی “مراقبه” است. مراقبه یک سپر محافظتی فوق العاده است. مراقبهٔ راستین را یاد بگیر و همواره زره آن را به تن داشته باش. بدان؛ انسان مراقبه‌گر، انسانی که خالی و شفاف است، وجودی آینه‌گون یافته است، پس هر چه بر او بتابانند به خودشان باز می‌گردد. این مراقبه که می‌گویم همان به پناه خدا رفتن است. کامل و تمام و همه‌جانبه.
بکوش تا “چشم خوب” داشته باشی. که چشم خوب از آنِ دوستان خداست همانانکه با نور او می‌بینند. اگر خدایت خیر مطلق باشد چشمانی خیرخواه خواهی داشت.

مسعود ریاعی