“روح جمعی و معبد حقیقی”

⭐️ معبد حقیقی از جنس روح است نه از خِشت و گِل. اگر سالکانی به یک تعلیم واحد آگاه و عامل شوند به واقع معبدی ساخته‌اند که خِشت‌هایش، ارواح تک تک‌ آنهاست، هر کجا که باشند. این یعنی دعای یکی‌شان قدرت دعای تمامی‌شان را با خود به همراه دارد. بطور مثال اگر سالکی به تعلیم “خاموشی” آگاه و عامل باشد، در حقیقت به لایه‌ای از آگاهی وارد آمده که روح‌های بزرگی در آن مستقرند فلذا هر استجابت دعایی و هر برکتی که شامل هر کدام‌شان شود دیگر ارواح را نیز برخوردار می‌کند. چه در این معبد وحدت و هماهنگی حاکم است. بدان که روح جمعی خودْ معبدی است بزرگ و نادیدنی که هر روحی بدان وارد آید کارش کارستان است.

مسعود ریاعی