“لباس کار”

⭐️ تن آدمی لباس کار او در جهان محسوس است. از آن زمان که به دنیا وارد آمدیم این لباس را پوشیده‌ایم و آن‌گاه که وقت رحیل رسد آن را در آورده گوشه‌ای می‌اندازیم. زیاد غصهٔ این لباس را نخور. آن را اصل نپندار. اینجا دار عمل است و لباس کار خود را دارد. همچنانکه دار بقا لباس مخصوص به خود را داراست. این یعنی هر عالَمی کالبدی متناسب با همان عالَم دارد. پس تا هنوز لباس کار به بر داری، گوهر خود را از این لجنزار عَفِن دنیا نام گرفته برگیر و دست پر به دار بقا بازگرد. با لباس کارت تا می‌توانی عمل صالح کن.

مسعود ریاعی