“راهی فراتر از همهٔ راه‌ها”

⭐️ راهی است که همچون دیگر راه‌ها نیست و در عین حال تنها راه درست همین است. این راه نه رو به خورشید است و نه پشت به خورشید. نه خورشید در سمت چپ‌اش است و نه در سمت راستش. نه بالا و نه پایین. این راه نه شب دارد نه روز. شب و روزش یکجا و با هم است. طولانی است اما دور نیست. وسیع است و با این وجود در نقطه‌ای جا می‌شود. این راه در قلب خودت تعبیه شده است. خورشید و ماه‌اش آنجاست. وسعت بی‌افق‌اش آنجاست. تمامی جهان‌ها در همانجاست. و آنجا، جا نیست. یک کیفیت متعالی از بودن است. حقیقت رهایی است. مفرّ خروج از رنج حماقت است. آن راه، هم راه است هم خانه. خانه‌ای که راه است. راهی که خانه است. بزرگ‌تر از آن چیزی نیست. و دقیقاً از این روست که فرمود؛ “زمین و آسمانم گنجایش مرا ندارند بلکه این قلب بندهٔ با ایمانم است که گنجایش مرا دارد”. راه خدا، از قلب پاک خودت می‌گذرد. راه خدا را در جای دیگری جستجو نکن. اسیر راه‌های جعلی دیگران نشو. هر راهی جز این بی‌راهه است. بیابان هلاکت است. راه تو نیست. پس اگر فاتحی، قلبت را فتح کن. با “تسلیم” قلبت را فاتح باش و هم راه و هم خانه را از آن خود ساز.

مسعود ریاعی