نکات قرآنی 698

“وَ مَن یَرغَب عَن مِلَّةِ إِبرٰهِمَ إِلّا مَن سَفِهَ نَفسَهُ”
(جز افراد سفیه و نادان، چه کسی از آیین ابراهیم رویگردان می شود؟!)

☆ مگر ابراهیم (ع) چه ویژگیهایی دارد که قرآن کریم -هم در این آیه و هم در آیات عدیده دیگر- انقدر برای او ارزش قائل است. در آیه ای حتی به پیامبر اسلام(ص) امر می کند؛ “وَاتَّبِع مِلَّةَ اِبراهِیمَ” (از آیین ابراهیم تبعیت کن)! ای دوست، پس حق است خلاصه وار برخی از ویژگی های بارز ابراهیم (ع) بیان گردد. و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل:
– او اهل فتوّت است. اهل جوانمردی است. قرآن اولین صفت اش را به لفظ “فَتیٰ” بیان می کند.
– او اهل تحقیق و پژوهش است. اهل “مشاهده” است. حرف بی ریشه و اساس هر کسی را باور نمی کند اگرچه درخششی چون خورشید و ماه و ستاره داشته باشند!
– او اهل توحید است. اهل یگانگی است. یگانه بین، یگانه اندیش و یگانه پرست است. با یگانه کار می کند و مقهور هیچ تکثری نمی شود. چنان حنیف و یگانه پرست است که حتی اگر او را به میان آتش پرتاب کنند تنها نگاهش به همان یگانه است و حاجتش را حتی به جبرئیل نمی گوید.
– او یک دوست خوب و وفادار است. دوستی اش ذاتی است. بر پایه منفعت طلبی نیست. زیرا او “خلیل” است. فطرتش پیچیده در عشق و محبت است. او و محبوبش جدا ناشدنی اند.
– او اهل خشونت نیست. به خشونت ها دامن نمی زند. او اهل مدارا و نرمی است. اهل بخشش است. او حتی با فرشتگان نازل شده برای عذاب قومی، محاجه می کند. او را اگر منع نکنند حتی حاضر است برای پدر یا عموی مشرکش هم از ربّ اش استغفار کند.
– او بشدت مهمان نواز است. تکخوری اصلاً در مرامش نیست و به کامش نمی نشیند. گرسنه را دعوت می کند حتی اگر آن گرسنه، مخالف عقیده اش باشد.
– او اهل تسلیم است. طریقت اش تسلیم است. تسلیم را با او می‌توان فهمید.
– او اهل خانواده است. زن را محترم می شمارد. به همسرش احترام می گذارد و برای نظرش ارزش قائل است. همسر او حتی در جلسه خصوصی ابراهیم با فرشتگان خدا، حضور دارد. همسرش ایستاده و حتی می خندد “وَامرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِکَت”! و این یعنی ابراهیم از آنهایی نیست که قائلند زن بی عقل و نافهم است و باید در پستو در خفا باشد!…
[و نکات ارزشمند دیگر که از لابلای آیات و روایات قابل استخراج است]

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی