“نورِ انتخاب گر”

– برای یک سالک، این نور است که انتخاب گر است. ذهن انتخاب گر نیست. احساسات و عواطف بشری انتخاب گر نیستند. چنین انتخاباتی فاجعه آمیز و دردسر سازند. یک هوس اند. هر مصیبتی که می کشیم از انتخاب های اینان است. ما باید به انتخاب نور باز گردیم. خداوند در وجود ما با دمیدن روحش، نوری به ودیعت نهاده که انتخاب گر هموست. اوست که راه را از چاه باز می شناسد. مسیر رشد را می داند. اگر میخواهی در این دنیای تاریک و پر برخورد همواره در راه رشد و صلاح گام برداری باید به این نور واصِل شوی. باید نور خودت را بیابی. شعبه ای از این نور درون خودت است. آن را دریاب. قرآن کریم به ما یاد می دهد که نور خودت را به تمامی بخواه؛ “رَبَّنا اَتمِم لَنا نُورَنا” (پروردگارا! نور ما را به تمامی عطایمان کن)! به نور خدادادهٔ خودت وصل شو. آن را به دعا طلب کن. کار تو همین است و رستگاری ات تنها از این راه محقق شدنی است.
– (شیوه های برخورداری از این نور در مقالات پنجگانه روش های کاربردی در سلوک به تفصیل آمده است، به آنجا مراجعه فرمایید)

مسعود ریاعی