نکات قرآنی 670

670- “و هُوَ عَلیٰ جَمعِهِم اِذا یَشاءُ قَدِیرٌ”
(و او بر جمع کردنشان، چون بخواهد تواناست)!

– جمع کردن، گِرد آوردن است. نوعی وحدت است. آن به معنای نابود کردن و برچیدن نیست. جمع است. جمعِ تو با دیگری. جمعِ زمین با آسمان. جمعِ انرژی‌ها و توانمندی‌ها. با این جمع، جنبندگی های پراکنده همسو و هماهنگ می شوند. جان مضاعف می گیرند. و جمع، کار “جامع” است. و جامع از اسماء الله الحُسنیٰ است. جمع الهی، ویژگیهای کارآمد بسیار دارد. در این جمع، توانمندی‌ها فزونی می گیرند. روح ها نزدیک شده و پذیرای یکدیگر می گردند. با چنین جمعی است که بسیاری از ناشدنی ها، شدنی می شوند. زیرا در این جمع، دوئیت ها و تضاد ها برخاسته اند. دگر نیروهای جنبندگیِ جنبندگان، “علیه” هم نیستند، “لَه” هم اند. در راه رشد یکدیگر را پوشش می دهند. این جمع کردن، جمع کردنی روحانی و مقدس است. کارآمد و کارساز است. و چنین جمع کردنی با ستیزه جویی و نفرت پراکنی میسر نمی شود. با دامن زدن به کینه ها و عداوت ها محقق نمی گردد. این نوع جمع کردن، خدای رحمن و رحیم می خواهد. رحمت و مهرورزی می طلبد. آن نیازمند لطیف ترین نوع آگاهی است. “وَ لَو شاءَ الله لَجَمَعَهُم عَلَی الهُدیٰ” (و اگر خدا بخواهد قطعاً همه شان را به هدایت “جمع” خواهد نمود)! ای دوست، در اینجا نکته ای گران بها مستتر است، و آن اینکه؛ ما باید با اتخاذ بهترین و مسالمت آمیزترین نوع زندگی، خود را لایق خواست خدا کنیم. “لَو شاءَ الله” را محقق کنیم. باید چنان اخلاق مان شبیه اخلاق خدا شود، باید چنان بخشنده و مهربان و با فُتُوَّت شویم، که سزاوار چنین جمعِ هدایت شده ای گردیم. چه انسان های‌ بد طینت و خودخواه و تکخور و متکبر هرگز به جمع الهی هدایت شدگان راه نخواهند داشت. آنها همواره از برکات نیروی روحی و کارآمدِ چنین جمعی بی بهره اند. و یادت باشد که نجات یک فرآیند جمعی است.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی