نکات قرآنی 667

“قالَ لِفَتاهُ آتِنا غَدائَنا”
(موسی به جوانمرد خویش گفت؛ غذایمان را بیاور)!

– هر پیامبری جوانمردی دارد که در رکاب اوست. به واقع جوانمرد وجهه ای از خود اوست. آنها از یک روح واحدند. همچنانکه پیامبر(ص) و علی(ع) از یک روح واحدند. در علوم باطنی دیدار با جوانمرد دیدار با فطرت خداداده است. دیدار با حقیقت ملکوتی خویش است. و آن غذای اسراری، آن طعام باطنی، آن کلید تعلیم بزرگ، نزد جوانمرد است. نزد فَتیٰ به ودیعت است. و سلوک باطنی موسی(ع) با همین غذا آغاز می شود. شروعش همینجاست. این غذا هر غذایی نیست. هوشمند است. ارائه طریق می دهد. راه می نماید. آن فاتح دروازهٔ دگرسو است. ای دوست، بدون جوانمردی رسالتی کارساز نیست و حرکتی سامان نمی گیرد. جوانمردی و فتوّت، روح و روان ماجراهای طریقت و زمینه ساز آن است. بدان جامعه ای که بدون فتوّت و خالی از جوانمردی است جامعه ای مرده است. خالی از رشد است. گرسنه و بی غذاست. و فرقی نمی کند که این جامعه در کجا و تحت سیطرهٔ کدام فرهنگ و تمدن است.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی